"Γδύστε" τη Ζιελόνα Γκόρα

Tα τελευταία χρόνια υπάρχει μια τάση στο ευρωπαϊκό μπάσκετ να προκύπτουν τα "λαυράκια" κατά τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Όταν, επί της ούσιας, διορθώνονται κακοτοπιές, πηγάζουσες απ' τα όσα συνέβησαν μεταγραφικά μέχρι το Σεπτέμβρη, βαριά Οκτώβρη.

Έισι Λο και Τζόι Ντόρσι αποκτήθηκαν μεσούσης της σεζόν 11-12 στον Ολυμπιακό και ήταν αυτό που χρειαζόταν ο Ολυμπιακός για να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης και της Ελλάδας. O Τζέιμς Γκιστ, το perfect fit του Στεφάν Λάσμε για την front line του Παναθηναϊκού, έφτασε τον περασμένο Δεκέμβρη στην Ελλάδα και αποτέλεσε έναν απ' τους λόγους κυριαρχίας του Παναθηναϊκού στους ελληνικούς τελικούς και, παράλληλα, έναν απ' τους λόγους, για τους οποίους η Μπαρτσελόνα χρειάστηκε να φτάσει στα όρια της, για να "πετάξει" εκτός F4 τους πράσινους.

Αυτά, όμως, είναι γνωστά, η αξία των κινήσεων αυτών έχει αναφερθεί πολλάκις. Το θέμα είναι τί γίνεται φέτος. Τί προσθήκες μπορούν να προκύψουν φέτος, ώστε να αλλάξουν ισορροπίες. Και δεν μιλάμε, απαραίτητα, για κινήσεις ελληνικών ομάδων.

Η πολωνική Ζιελόνα Γκόρα μπορεί να αποτελέσει την ομάδα που, αν αποκλειστεί απ' τη συνέχεια της διοργάνωσης, θα τροφοδοτήσει με χρήσιμα εργαλεία τις ομάδες που θα συνεχίσουν σε μεταγενέστερες φάσεις. Πολύ απλά γιατι διαθέτει αξιόλογο υλικό. 

*Εδώ θα πρέπει να τοποθετηθεί ένας αστερίσκος. Οι άνθρωποι της Ζιελόνα Γκόρα έχουν επενδύσει σε ένα project, ώστε να καταξιωθούν στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Γι' αυτό κι έχουν προσεγγίσει τέτοιες αξιόλογες περιπτώσεις. Οι Πολωνοί, ακόμη και σε περίπτωση αποκλεισμού, είναι βέβαιο ότι θα κυνηγήσουν το Eurocup. Eπομένως, δεν θεωρείται και πολύ πιθανό το να δώσει, έστω χωρίς μια δελεαστική αποζημίωση, σημαντικά περιουσιακά της στοιχεία. Ετσι, καταλαβαίνετε πως οι παρακάτω παίχτες αξιολογούνται απλά ως κάποιες απ' τις περιπτώσεις που θα κοιτάξουν μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες, έστω κι αν δεν έχουν πολλές ελπίδες μεταγραφικής επιτυχίας. 

Με λίγη παραπάνω εμπειρία, με λίγο πιο περιορισμένα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση κατα τη διάρκεια, αλλά και μεταξύ αγώνων, η Ζιέλονα Γκορα θα είχε σίγουρα 1 ή και 2 παραπάνω νίκες, που θα την έθεταν σε θέση ισχύος ως προς την πρόκριση.

O Βλαντιμίρ Ντραγκίσεβιτς, παρά τα προαναφερθέντα σκαμπανεβάσματα, καταφέρνει να είναι ο πιο σταθερός παίχτης της Ζιελόνα Γκόρα. Ο Μαυροβούνιος έπεσε πάνω σε μια εξαιρετική φουρνιά σέντερ που έβγαλε η πατρίδα του, με Πέκοβιτς (παλαιότερος), Βούτσεβιτς και Ντούμπλιεβιτς και, έτσι, δεν βρήκε θέση στο ρόστερ της ομάδας στο πρόσφατο Eurobasket, ακόμη κι αν ο Πέκοβιτς έλειπε. Ωστόσο, δεν επηρεάστηκε και φέτος πραγματοποιεί εξαιρετικές εμφανίσεις στην Euroleague. 

Ο Μιχάιλο Ούβαλιν φροντίζει να τον ξεκουράζει στα παιχνίδι του πολωνικού πρωταθλήματος (όπου αγωνίζεται περίπου 20 λεπτά/αγώνα), ώστε να παίρνει απ' αυτόν το 100% στην Ευρώπη (όπου αγωνίζεται περίπου 30 λεπτά/αγώνα). 

Ο Μαυροβούνιος δεν συγκαταλέγεται στους πιο αθλητικούς σέντερ της διοργάνωσης. Είναι βαρύ κορμί, με σχετικά αργά πόδια. Ένας σέντερ παλαιάς κοπής, μακρια απ' τους undersized και ταχείς ψηλούς που προστάζει η εποχή. Παρ' όλα αυτά επιβιώνει και διακρίνεται. Είναι συνεπής και πολύ αποτελεσματικός στο παιχνίδι στο low post, ενώ παράλληλα διαθέτει και το απαιτούμενο vision, προκειμένου να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του. Το κορμί του τον βοηθά να αντέχει στις επαφές και δυσκολεύει τους αντιπάλους του να τον σταματήσουν. Διαθέτει, τέλος, σωστές τοποθετήσεις στη ρακέτα, ικανότητα στα block out και αυτά προσφέρουν στην ομάδα του 7 ριμπάουντ ανα παιχνίδι.

Αν πάμε στους αριθμούς, θα δούμε πως είναι 2ος στις εύστοχες προσπάθειες δύο πόντων. Είναι 4ος στην αξιολόγηση με 142 μονάδες και 5ος στα ριμπάουντ στην Euroleague. Είναι, τέλος, 8ος στην κατηγορία των κερδισμένων φάουλ ανά αγώνα  με 4.5. Ο μόνος ψηλός που τον περνά σε αυτή την κατηγορία είναι ο Ντάριους Λαβρίνοβιτς, ενώ οι υπόλοιποι έξι είναι γκαρντ, όπως ο Χάκετ κι ο Σπανούλης, που έχουν πολλή ώρα την μπάλα στα χέρια τους. 

Φυσικά, ο Ντραγκίσεβιτς, στα 27 του, δεν έγινε ξαφνικά top σέντερ για την Euroleague. Έχει αρνητικά, που μπορούν να εστιασούν κυρίως στην άμυνα. Θα δεχτεί σταθερά 10-12 πόντους απ' τον προσωπικό του αντίπαλο. Έχει επίσης θέμα με τα πλάγια βήματα και, γενικά, με την ευελιξία του. Ωστόσο, αυτά δεν είναι ικανά να του στερήσουν συμβόλαιο σε ομάδα επιπέδου top16.

Δεύτερη και, σίγουρα, πιο θεαματική περίπτωση ο Κρίστιαν Εγενγκά. Εγραψα για τον Ντραγκίσεβιτς πως δεν είναι γρήγορος. E, για τον Κονγκολέζο γκαρντ/φόργουορντ ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Και γι' αυτό κατάφερε να αγωνιστεί, έστω και για λίγο, στο ΝΒΑ. Μετά την Αμερική, βρέθηκε στην Κίνα, έκανε σπουδαία πράγματα και πλέον πρωταγωνιστεί στην Euroleague.

Σπάνια αθλητικά προσόντα, εκρηκτικό πρώτο βήμα, απίθανες αλτικές ικανότητες. Γενικά, ένας αθλητικός showman. Δεν στερείται ουσίας, παρ' όλα αυτα. Ο Ούβαλιν, σε μικρότερο βαθμό απ' τον Ντραγκίσεβιτς, του δίνει ευκαιρίες για ανάσες στο πολωνικό πρωτάθλημα, όπου αγωνίζεται 6-7 λεπτά λιγότερα απ' ο, τι στην Euroleague. Στα 24 του, έχει ξεκάθαρα περιθώρια βελτίωσης, όσο μείνει στην Ευρώπη θα πάρει πράγματα, θα παιδευτεί, κι άλλο, μπασκετικά.

Αν και το ύψος του ξεπερνά τα 2 μέτρα, τριπλάρει ικανοποιητικά, μπορεί να απειλήσει με τα drives του, ιδίως όταν έχει απομονώσει τον αντίπαλο του. Τα φυσικά του προσοντα τού επιτρέπουν να προσφέρει περίπου 5 ριμπάουντ ανα αγώνα στην ομάδα του. Εξαιρετικός μπλοκέρ για τη θέση του και δεινότατος "κλέφτης".

Ο Εγενγκά, όμως, είναι ακόμη ακατέργαστος σε πτυχές του παιχνιδιού του. Αν θέλει να παίξει σε ομάδες, που δεν έχουν ταβάνι το top16, πρέπει να μάθει να απειλεί κι αλλιώς. Έξω απ' τα 6.75 σουτάρει ελάχιστα κι αυτό τον καθιστά μονοδιάστατο για τη θέση που παίζει. Το 60% στις βολές, επίσης, δεν μπορεί να θεωρηθεί κολακευτικό για κάποιον που παίζει, κατά βάση, στο "3".

Άποψη μου, ίσως κι αιρετική, είναι πως αν ο Κονγκολέζος είχε λίγο περισσότερο όγκο και είχε μάθει να παίζει, αμυντικά κι επιθετικά, στο low post, θα μπορούσε να γίνει ενα undersized 4αρι υψηλού επιπέδου. Προς το παρόν, έχει απλά μεγάλα περιθώρια βελτίωσης. 

Για να καταλήξω, θεωρώ πως τόσο ο Ντραγκίσεβιτς, όσο κι ο Εγενγκά μπορούν να δώσουν πράγματα σε ομάδες του top16 (αν η δική τους δεν καταφέρει να προκριθεί). Είμαι σίγουρες πως πολλές ομάδες θα μελετήσουν τις περιπτώσεις τους, ακόμη κι αν τελικά δεν καταλήξουν σ' αυτούς. Να συγκριθούν οι δύο παίχτες είναι πρακτικά αδύνατο, εφόσον αγωνίζονται σε διαφορετικές θέσεις. Ωστόσο, μπορούμε να πούμε πως η περίπτωση του Εγενκά είναι υψηλότερου ρίσκου κι επικινδυνότητας, αλλά κι αυτή που επιδέχεται περισσότερες βελτιώσεις.