Saturday, December 7, 2013

Τα "βραβεία" της 8ης αγωνιστικής



Δυο στροφές πριν το φινάλε της κανονικής διάρκειας της Euroleague, έχει αρχίσει να γίνεται σαφές ποιες, περίπου, θα 'ναι οι ομάδες που θα στελεχώσουν τους δύο ομίλους του top16.

Στην 8η αγωνιστική υπήρχαν συγκινήσεις, υπήρχαν σπουδαία παιχνίδια, υπήρχαν ηγέτες, υπήρχαν κι αυτοί που απογοήτευσαν. Και, κάπως έτσι, κυλά κάθε αγωνιστική της διοργάνωσης. Το "Euroleague GR" επιχειρεί μια σύντομη ανασκόπηση της αγωνιστικής, χαρίζοντας -άτυπους- τίτλους και βραβεία σε παίχτες και ομάδες.

Το παιχνίδι της αγωνιστικής: ΤΣΣΚΑ-Φενερμπαχτσέ 74-78. Άνετα, ο ίδιος τίτλος μπορούσε να δοθεί και στο παιχνίδι του Ολυμπιακού στο Μόναχο ή στη νίκη της Μακάμπι επί της Λοκομοτίβ. Ωστόσο, η σημασία της νίκης της Φενέρ (ουσιαστικά κλείδωσε την πρωτιά, πλην ενδεχομένου αυτοκτονίας), η μάχη των δύο παγκων, οι προσωπικότητες της αναμέτρησης, αλλά και η ροή της το καθιστούν game of the week.

Ο Μεσίνα περίμενε και πήρε πολλά σ' αυτό το ματς απ' την έκρηξη και την ταχύτητα των Πάργκο και Γουίμς, ενώ στην 3η περίοδο (που ήταν και η καλύτερη για την ΤΣΣΚΑ) είχε έναν εξαιρετικό Τεόντοσιτς. Επειδή, όμως, η περίπτωση του Τεόντοσιτς έχει συγκεκριμένες και ουκ ολίγες παθογένειες, διάρκεια δεν υπήρχε και στην 4η περίοδο, όπου η Φενέρ κυριάρχησε. Nα τονιστεί, τέλος, ότι, χωρίς τον Χριάπα, περίμενα μια ΤΣΣΚΑ που θα αγκομαχούσε να μείνει κοντά στο παιχνίδι, αλλά τελικά με διέψευσε και ήταν πάντα κοντά ή μπροστά.

Απ' την άλλη, η Φενέρ κέρδισε, γιατί ο Μπογκντάνοβιτς -έστω και μετά από πολλές προσπάθειες- πλησίασε τους κλασικούς 20 πόντους ανά αγώνα, γιατί δεν είχε οργανωτή τόσο αχαλίνωτο, όσο ο Μίλος και, τέλος, γιατί Εμίρ Πρέλτζιτς. Τα προβλήματα του στο σουτ είνα γνωστά και αποδεδειγμένα. Ωστόσο, για μια ακόμη φορά γέμισε τη στατιστική του, με αποκορύφωμα τις 8 ασίστ, οι οποίες μεταφράζονται (με βάση και τον αριθμό των λαθών του) σε 4 τελικές για ένα λάθος.

Ο winner της αγωνιστικής: Βασίλης Σπανούλης. Ακόμη και χωρίς τη μισή front line του, ακόμη και χωρίς ισχυρό κίνητρο (ειδικά σε σύγκριση με του αντιπάλου), ο Ολυμπιακός συνέχισε αήττητος. Βασιζόμενος, πάντα, στη refuse to lose νοοτροπία του. Αρνείται πεισματικά να χάσει και προβαίνει σε όσες τροποποιήσεις χρειαστεί, για να προσαρμοστεί στις εκάστοτε συνθήκες του παιχνιδιού και, τελικά, να το πάρει.

Όλα αυτά, όμως, γίνονται πιο εύκολα, όταν ο αρχηγός είναι σε καλό βράδυ. Ο Σπανούλης είναι παίχτης που θα κάνει περίπου 3 λάθη ανα παιχνίδι. Η φύση, όμως, της αναμέτρησης της Πέμπτης τον βοήθησε να μην πιάσει το μέσο όρο του, του έδωσε εύκολες τελικές σε ένα παιχνίδι που δυνητικά ολοι ευστοχούσαν από παντού. Πάνω απ' όλα, όμως, του έδωσε την ευκαιρία να δείξει ότι σε όποιον ρυθμό κι αν χρειαστεί, θα είναι ο καλύτερος στη διοργάνωση. 24 πόντοι, 8/13 εντός παιδιάς, 8 ασίστ, 1 λάθος συνέθεσαν μια αριστουργηματική εμφάνιση για τον αρχηγό του Ολυμπιακού. Ο Περπέρογλου, βέβαια, δεν υστέρηση, αλλά ο Σπανούλης ήταν αυτός που έβαλε τα δύσκολα, τα κλασικά εκτός λογικής που αλλάζουν τη ροή του αγώνα.


H απογοήτευση της αγωνιστικής: Μπλέικ Σιλμπ. Το επιθετικό του ταλέντο είναι δεδομένο. Ξέρει να σκοράρει με πολλούς τρόπους, διαθέτει έκρηξη, γρήγορα πόδια. Ωστόσο, σε ένα σημαντικό βαθμό, η ήττα του Ερυθρού Αστέρα στο ΟΑΚΑ οφείλεται και σε αυτόν.

Δεν είναι μόνο το απογοητευτικό 4/14 εντός παιδιάς. Δεν είναι καν το τρομακτικό νούμερο των 7 λαθών (το 1/3 όσων έκανε η ομάδα του). Είναι αυτή η νοοτροπία του -που θυμίζει και Τεόντοσιτς, μιας και τον αναφέραμε παραπάνω-. Τα σούτ απ' τα 8 μέτρα με άμυνα στα 15" πριν λήξει η επίθεση. Οι στιγμές που το drive του θα γίνει, απλά για να γίνει. Με κάτω το κεφάλι, χωρίς να έχει σκεφτεί τι θέλει να κάνει.

Για να μην παρεξηγηθώ, δεν θεωρώ την εμφάνιση του Σιλμπ τραγική ή κάτι αντίστοιχο. Αλλά, όταν όλοι περιμένουν τα περισσότερα απ' αυτόν και σε έναν "τελικό" δεν κάνει ούτε τα μισά, σημαίνει ότι δεν έχει ανταποκριθεί ούτε στο ελάχιστο των προσδοκιών.


Το "κρίμα" της αγωνιστικής: Ζιελόνα Γκόρα. Για μια ακόμη φορά, τόσο κοντά, αλλά και τόσο μακριά απ' τη νίκη. Στο ΣΕΦ ήταν ο Μάντζαρης, στη Φλωρεντία ο Βιτζιάνο (σεσημασμένος, αφού είχε σκοράρει και απέναντι στη Μάλαγα το νικητήριο καλάθι) για τη Σιένα.

Η Ζιελόνα Γκόρα, για τα γούστα μου, είναι πιο ποιοτική ομάδα απ' τους Ιταλούς. Πιο σωστές και γεμάτες επιθέσεις, πιο όμορφα πράγματα στο παρκέ, πιο δεμένο σύνολο. Ωστόσο, η εμπειρία λείπει. Οχι δα, ότι και η φετινή Σιένα διαθέτει παίχτες με εμπειρια, αλλά οι Ιταλοί δεν βγάζουν της απειρία τους στο παρκέ. Αρκούνται στο να βγάζουν την έλλειψη ποιότητάς τους. Για τους Πολωνούς ισχύει το ανάποδο. 


Όπως και να 'χει, το "κριμα" μένει. Όχι τόσο γιατί έμοιαζαν καλύτεροι απ' τη Σιένα σε όλο το παιχνίδι, όσο γιατί μετά απ' τους αγώνες με Γαλατάσαραι και Ολυμπιακού, έχασαν άλλο ένα παιχνίδι στην τελευταία επίθεση.


Το δίδυμο της αγωνιστικής: Σκότι Χόπσον/Κώστας Βασιλειάδης. Μπορει η ομάδα τους να ηττήθηκε απ' την Μπάμπεργκ, στην έκπληξη της αγωνιστικής, ωστόσο οι δυο τους συνέχισαν τις πολυ καλές εμφανίσεις.

Με τους Τζαμόν Γκόρντον και Σεμίχ Ερντεν να είναι τελείως εκτός αγώνα, οι δύο περιφερειακοί των Τούρκων έπρεπε να σώσουν ο, τι σωζόταν. Ο Χόπσον κάνει πράγματα και θαύμτα στην Ευρωλίγκα με  69% στα 2ποντα και 52% στα 3ποντα, αλλά χθες ήταν συγκλονιστικός με 17 πόντους και 7 ασίστ. Απ' την άλλη, ο Βασιλείαδης είναι μια σταθερά για τη φετινή Εφές, αλλά χθες έκανε την κορυφαία του εμφάνιση  με 18 πόντους και 3 ασίστ. Δυστυχώς, όμως, η συνολική εμφάνιση της Εφές ήταν τόσο κακή που δεν επέτρεψε στους δύο γκαρντ να χρηστούν ήρωες.


*Αυτή ήταν η πρώτη ανασκόπηση του Euroleague GR. Οι κατηγορίες και τα "βραβεία" δεν θα είναι τα ίδια σε κάθε αγωνιστική. Αλλαγές θα υπάρχουν, ωστέ και να σπάει η μονοτονία, αλλά και να προσαρμόζεται η στήλη στις συνθήκες της εκάστοτε αγωνιστικής. 

No comments:

Post a Comment