Saturday, April 19, 2014

Τεστ χαρακτήρα στο Ισραήλ


Απ' τη 13η αγωνιστική του top16, όταν και οριστικοποιήθηκε η επερχόμενη συνάντηση μεταξύ του Μιλάνο και της Μακάμπι ήταν γνωστό το ποιό είναι το πιο "κλειστό" ζευγάρι στα playoffs. Το ζευγάρι που συγκέντρωνε τις περισσότερες πιθανότητες για break και πολλά (ενδεχομένως, μέχρι και 5) παιχνίδια.

Η αρχή με τα δύο ματς στο Μιλάνο είναι άκρως ελπιδοφόρα, το 1-1 δίνει ελαφρύ προβάδισμα στη Μακάμπι, τα υψηλά σκορ δίνουν υποσχέσεις για ανάλογα ματς στη συνέχεια και τα παιχνίδια του Τελ α βιβ θα είναι τεστ χαρακτήρα ενόψει final 4.

Προβλήματα και προσαρμογές

Για τη Μακάμπι, το πρόβλημα μετά τον τραυματισμό του Τζέιμς έχει να κάνει με τον τρόπο λειτουργίας στο ριμπάουντ. Η ομάδα του Μπλατ ήταν, βάσει στατιστικής, η χειρότερη ομάδα του top 16 στο επιθετικό ριμπάουντ και η τρίτη χειρότερη στο αμυντικό. Αυτό οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο, ελλείψει κλασικού "4", επιτίθεται περιμετρικά, ιδίως όταν είναι ο Σχορτσανίτης στο παρκέ και, φυσικά, στην έλλειψη ύψους και δύναμης όποιου άλλου βρίσκεται στη ρακέτα συγκριτικά με τα ανίστοιχα στοιχεία σχεδόν οποιουδήποτε αντιπάλου στη θέση "4".

Στο πρώτο παιχνίδι, αν και νικηφόρο, το ριμπάουντ "πλήγωσε" τη Μακάμπι, είχε 16 λιγότερα (41-25) και μόλις 5 δεύτερες ευκαιρίες απο επιθετικό ριμπάουντ.

Ωστόσο, το γεγονός πως η Αρμάνι είναι επίσης προβληματική (σε μικρότερο βαθμό), στον ίδιο τομέα, έδωσε τη δυνατότητα στη Μακάμπι να ισορροπήσει στο δεύτερο παιχνίδι την κατάσταση, γεγονός όμως που δεν αποτέλεσε εχέγγυο επιτυχίας.

Ένα άλλο πρόβλημα-ζητούμενο για τη Μακάμπι ήταν πως θα καταφέρει να περιορίσει την πολύ αποδοτική -ακόμη και χωρίς Τζεντίλε- περιφέρεια των Ιταλών. Και στα δύο παιχνίδια, η Μακάμπι προσπάθησε να "παίξει" με τα φάουλ, να φθείρει σωματικά τα guards της Αρμάνι, αλλά το αποτέλεσμα ήταν απλά να χαμηλώσουν τα ποσοστά κυρίως του Λάνγκφορντ -plus ότι πήγε λιγότερες φορές στις βολές απ' ότι συνήθιζε-, αλλά όχι και η παραγωγικότητα συλλήβδην της περιφερειακής γραμμής της Αρμάνι.

Στην πραγματικότητα, ίδια κατάσταση είχε να αντιμετωπίσει και το Μιλάνο, αφού στο top 16 η επίθεση της Μακάμπι ήταν ακόμη πιο αποδοτική. Ωστόσο, το γεγονός πως η ομάδα του Μπάνκι ήταν η 3η καλύτερη αμυντικά (η στατιστική λέει πως δεχόταν 102 πόντους σε 100 κατοχές) και η ομάδα που ανάγκαζε τον αντίπαλο στα περισσότερα λάθη, έδιναν μια αισιοδοξία στον Ιταλό προπονητή για την αντιμετώπιση της Μακάμπι.

Η φύση, όμως, των Ισραηλινών με τους σουτέρ σε κάθε θέση -πλήν του 5- υποχρέωσε τον Μπάνκι να "αλλοιώσει" το aggressive αμυντικό προφίλ της ομάδας του -με βασικό χαρακτηριστικό τα δυναμικά hedge out σε αντιμετώπιση του pick n' roll-, αφενός διότι με το Σχορτσανίτη στο παρκέ η Μακάμπι παίζει ελάχιστα pick n' roll, αφετέρου διότι οι βοήθειες εν γένει δημιουργούν εξαιρετικές προοπτικές για τους περιφερειακούς της Μακάμπι που είναι σταθεροί σουτερ.

Η ζημιά έγινε κυρίως στο πρώτο παιχνίδι με τους 87 πόντους παθητικό, ενώ στο δεύτερο τα άσχημα ποσοστά των Ισραηλινών (5/22 τρίποντα), σε συνδυασμό με την πιο αποτελεσματική 1 εναντίον 1 άμυνα των περιφερειακών της Αρμάνι, η Μακάμπι έμεινε 10 πόντους πιο χαμηλά.

Σχορτσανίτης και χαμηλά ποσοστά

Καθοριστικό σημείο για το δεύτερο παιχνίδι ήταν, φυσικά, η στιγμή του τραυματισμού του Σοφοκλή Σχορτσανίτη. Ο Σόφο, στο πρώτο παιχνίδι, ήταν εξαιρετικός και προσέδιδε το εναλλακτικό στοιχείο στην επίθεση της Μακάμπι.

Στο δεύτερο παιχνίδι, απόντος αυτού, ο Τάιους πήρε περισσότερο χρόνο και η Μακάμπι παρουσιάστηκε ως αρκετά περισσότερο pick n' roll ομάδα, απ' ότι στην πραγματικότητα είναι. Με τον Αμερικανό στο παρκέ, η ομάδα του Μπλατ είχε μια σίγουρη λύση μετά από τέτοιες καταστάσεις επιθετικά, αλλά και αποδοτικότερη αντιμετώπιση του pick n' roll αμυντικά. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως στο πρώτο παιχνίδια οι Σάμιουελς και Λαουάλ σκόραραν αθροιστικά 31 πόντους, ενώ χθες μόλις 12.

Ωστόσο, χωρίς το Σόφο, η Μακάμπι ήταν αναγκαστικά ιδιαιτέρως μονοδιάστατη, ο Τάιους δεν "φτιάχνει" φάσεις για τον εαυτό του, ενώ ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπιζεται απ' την αντίπαλη άμυνα δε δημιουργεί προϋποθέσεις για να δημιουργήσει για άλλους απο μέσα, όπως αποτελεσματικότατα κάνει ο Σχορτσανίτης. Έτσι, με το σημείο αναφοράς εκτός, ήταν αρκετά πιο έυκολο για την Ιταλική άμυνα να προσαρμοστεί και να "νικήσει" την περιφέρεια των Ισραηλινών.

Συνέχεια

Η συμμετοχή ή μη του Σχορτσανίτη στα παιχνίδια της επόμενης βδομάδας αναμένεται να κρίνει σίγουρα πολλά. Χωρίς αυτόν, η Μακάμπι υστερεί ποσοτικά και ποιοτικά έναντι της αντιπάλου της, γίνεται πιο προβλέψιμη, και εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό απ' την περιφέρειά της.

Απ' την άλλη, αυτό που πρέπει να ανησυχεί τους Ιταλούς είναι αφενός ο χαρακτήρας που θα δείξουν μέσα σε μια καυτή έδρα, όπως η Νόκια Αρίνα κι αφετέρου το πώς δε θα "πνιγούν" απ' το άγχος τους σε ενδεχόμενο ήττας στην πρώτη απ' τις δύο αναμετρήσεις.

Αυτό που φαντάζει δεδομένο είναι πως θα πάμε πάλι σε υψηλό σκορ, σε πολλές κατοχές (στις 70 πήγαν τα δύο προηγούμενα, περισσότερες από τις κατοχές των άλλων 3 ζευγαριών) και η μάχη της περιφέρειας, σε συνδυασμό με τα ποσοστά, θα κρίνει πολλά.

No comments:

Post a Comment