Τα playoffs της Euroleague αποτελούν παρελθόν, οι άξιοι δικαιώθηκαν και προκρίθηκαν στο F4 του Μιλανό και, πριν τις μεγάλες μάχες μεταξύ Μακάμπι, ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα και Ρεάλ, το EuroleagueGR ψηφίζει τους καλύτερους.
MVP: Σέρχι Ροντρίγκεθ
Αποτελεί πια ένας απ' τους πιο αναγνωρίσιμους και αναγνωρισμένους point guards της Ευρώπης, αν και μέχρι πέρσι ήταν ένας παίκτης, τον οποίο κανείς θυμόταν ως "έναν Ισπανό που είχε παίξει στο NBA" -πάντα στη σκια των Καλδερόν, Ναβάρο, Ρούντι και λοιπών- και έναν παίκτη που με τα αδιανόητα γρήγορα πόδια μπορούσε να αλλάξει το ρυθμό ενός αγώνα.
Εξαιρετικά σημαντικός για την περσινή Ρεάλ στο δρόμο για το Λονδίνο, αλλα φέτος πραγματικός πρωταγωνιστής της. Ο χρόνος συμμετοχής του έχεις αυξηθεί κατά 5 λεπτά (23 έναντι 18) και σκοράρει 13,5 πόντους, δίνοντας παράλληλα και 5 τελικές αν παιχνίδι.
Ένας αρκετά καλός αμυντικός ριμπάουντερ για τη θέση και το ύψος του, ικανός αμυντικά και πολύπλευρα απειλητικός στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού.
Βασικός παράγοντας στο να είναι η Ρεάλ η ομάδα με τα λιγότερα λάθη ανα παιχνίδι στη διοργάνωση και, φυσικά, μια ομάδα των 71 κατοχών στο 40λεπτο.
Coach της χρονιάς: Ντέιβιντ Μπλατ
O Λούκα Μπανκι πήρε μια ομάδα (Μιλάνο) με 4 "εγωιστές" γκαρντ κι απέδωσε εξαιρετικό μπάσκετ με βασικά χαρακτηριστικά την aggressive άμυνα και την ορμή να ξεχειλίζει στην επίθεση.
Εντούτοις, ο Μπλατ είναι εκείνος που έκανε το μεγάλο "κόλπο", σπάζοντας με τη Μακάμπι την έδρα του Μπάνκι και της ομάδας του.
O Mπλατ είχε να αντιμετωπίσει, στη μέση της χρονιάς ένα σωρό μικροτραυματισμούς του Σοφοκλή και, κυρίως, την απώλεια του κορυφαίου ψηλούς της, Σον Τζέιμς, μέχρι το τέλος της σεζόν. Παίρνοντας το 100% από Σοφο και Τάιους, πάλευε για να καλύψει το κενό, αλλά πάντα στα μεγάλα ματς έλειπε το ένα παραπάνω κορμί για να αντέξει η front line των Ισραηλινών.
Στη σειρά με την Αρμάνι, κατατρόπωσε την άμυνα των Ιταλών στο pick n' roll είτε με τον Τάιους, είτε με τη διεισδυτικότητα των guards της, είτε με το θανατηφόρο σουτ, ανα πάσα στιγμή, των 4/5 της εκάστοτε 5αδας του.
Η Μακάμπι, ενδεχομένως, έχει φτάσει στο ταβάνι της, αλλά μεχρι αποδείξεως τούτου κι έχοντας αποκλείσει τους διοργανωτές, μπορεί να ελπίζει πως με στρατηγό τον Αμερικανό τεχνικό θα επιστρέψει στην κορυφή.
Καλύτερος 6ος παίκτης: Μπραντ Όλεσον
Τίτλος κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του Σέρχι Ροντρίγκεθ, αφού δεν έχει ξεκινήσει ούτε μια φορά βασικός μες στη σεζόν. Ωστόσο, ο Σέρχι με τις εμφανίσεις του, ήταν πραγματικός MVP κι όχι απλώς καλύτερος μεταξύ των 6ων.
Ο τίτλος, λοιπόν, θα πάει αλλού. Ο Μπραντ Όλεσον προερχόταν απ' τον πάγκο, στο πλευρό του Πασκουάλ, και βοηθούσε την ομάδα του να διατηρηθεί σε υψηλό επίπεδο σκοραρίσματος, καθώς και αμυντικής λειτουργίας.
9 πόντους ανα παιχνίδι προσέφερε στην ομάδα του ο Αμερικάνος με κοντά στο 45% εντός παιδιάς και εξαιρετική ισορροπία προσπαθειών (61 τρίποντα κι 61 δίποντα).
Καλύτερος αμυντικός: Ντέιβιντ Μος
Φοβερό εργαλείο για κάθε προπονητή, κι ο Μπάνκι δεν επέμεινε, άδικα, να τον ακολουθήσει στο δρομολόγιο απ' τη Σιένα στο Μιλάνο.
Πάρα πολύ καλός στην ομαδική άμυνα και στην άμυνα στο low post. Μπορεί, λόγω ταχύτητας και δύναμης, να μαρκάρει από το 1 μέχρι το 4, ενώ είναι εξαιρετικός και στην άμυνα ζώνης, κρατώντας σωστά αποστάσεις και χρησιμοποιώντας το μπασκετικό μυαλό του.
Πιο βελτιωμένος παίκτης: Νικ Κέινερ-Μέντλει
Μετά την παταγωδώς αποτυχημένη περσινή σεζόν στη Μακάμπι, ο Αμερικάνος ξανασυστήθηκε στο κοινό της Ευρωλίγκας με τη φανέλα της Μάλαγα.
Στα 30 του, έδειξε έτοιμος να καθιερωθεί σε αυτό το επίπεδο. 12,5 πόντοι και 5 ριμπάουντ ήταν καθοριστικά για να φανεί ανταγωνιστική η ομάδα του ακόμη και στο top 16.
Σκοράρει στη ρακέτα, σκοράρει απ' έξω, σκοράρει με πλάτη, σκοράρει κι έπειτα απο τρίπλα. Έχει το επιθετικό πακέτο κι, αν συνεχίσει να βελτιώνεται, ιδίως αμυντικά, μπορεί να βρει θέση και σε ακόμη καλύτερη ομάδα.
Φυσικά, αξίζει να αναφερθεί κι ο Τίμπορ Πλάις της Κούτσα, που παρουσιάζεται κάθε χρόνο και καλύτερος. Φέτος, ο Γερμανός ήταν απ' τους πιο δύσκολα αντιμετωπίσιμους ψηλούς στην Euroleague και διασώθηκε στην άσχημη χρονιά της ομάδας του Σκαριόλο.
Καλύτερος νέος παίκτης: Αλεχάντρο Αμπρίνες
Πέρσι έδωσε τα πρώτα δείγματα ως το "νέο άιμα" της Μπαρτσελόνα. Φέτος, ήταν σημαντικό κομμάτι του rotation των Καταλανών. Στα 20 του, έβρισκε 17 λεπτά μέσο όρο στο παρκέ και ανταποκρινόταν.
Σκοράρει 7 πόντους ανά αγώνα, αλλά δεν έχει καταφέρει ακόμη να "γεμίσει" τη στατιστική του. Στην Μπαρτσελόνα, όχι απλώς δεν ανησυχούν, αλλά είναι βέβαιοι πως ο Αμπρίνες είναι το next big thing του Ευρωπαϊκού μπάσκετ στο "3" κι ο μικρός τους δικαιώνει.
Καλύτερη 5αδα: Σέρχι Ροντρίγκεθ
Κιθ Λάνγκφορντ
Ρούντι Φερνάντεθ
Αντρές Νοτσιόνι
Άντε Τόμιτς
2η καλύτερη 5αδα: Τζάστιν Ντέντμον
Βασίλης Σπανούλης
Στράτος Περπέρογλου
Νίκολα Μίροτιτς
Μπράιαντ Ντάνστον
No comments:
Post a Comment